Teach Me Tacenda (Teach Series #5)
Kabanata 19
Warning: Slight. 🔞
Kabanata 19:
HINDI ko alam kung gaano kami katagal sa gano'n posisyon, nanatili akong yakap ang basa niyang katawan habang tahimik siyang umiiyak sa aking balikat. I used to see Alas as a happy-go-lucky, pervert and clingy guy. Ang makita siyang nanghihina ay nakakapanibago at nakakasakit isipin, matagal niya itong tinatago at sinasarili.
Hindi kagaya ko na kahit papaano ay may nalalabasan ng problema. I can talk to my Doctor, I have meds too!
Malakas akong nagpakawala ng buntonghininga nang maramdaman unti-unti na siyang kumalma. Tumigil na ang kanyang pag-iyak ngunit mas humigpit naman ang yakap sa akin animong ayaw ayokong pakawalan.
Hindi ako nagtanong pero dahil sa kinuwento ni Beno at nadatnan ko kanina ay alam ko na ang buong nangyari.
Alam kong magkaiba kami ng sitwasyon, dahil sa kanya ay ginawa niya ang trabaho niya. May mga nadamay, pero ang sa akin noon ay desisyon ko iyon.
I killed my Ate Aryan, emotional and physical. I pushed her to her limit. Kasalanan ko na talaga 'yon at may choice ako, siya ay wala.
"Kaya mo na bang tumayo? You should change your clothes, matagal ka ng basa, magkakasakit ka," bulong ko sa kanya.
Hindi ko sigurado kung malinaw niyang narinig iyon pero tumango siya.
Dahan-dahan ko siyang pinakawalan sa aking bisig, tahimik siyang tumayo. Hinawakan ko ng kanyang braso upang alalayan. Wala na ang maloko niyang ngisi tuwing inaasar ako, ang Alas na nasa harapan ko ay parang ibang tao.
Nakakapanlata palang makita 'yong taong palaging malakas sa paningin mo na nanghihina.
I pulled him to the side, near the bathroom door.
Mabilis kong inabot ang malinis niyang tuwalya na nakatupi sa gilid, tumingkayad ako upang punasan ang kanyang basang buhok at mukha.
Nagtama ang aming mata, nanginginig ang aking kamay na pilit tinuyo ang tumutulong tubig galing sa kanyang buhok na tumutuloy sa kanyang hubad na dibdib.
Ngayon sobrang lapit namin ay roon ko mas natitigan ang kanyang mga tattoo, may ilang salita at numero pero ang nakakuha ng atensyon ko ay ang letrang A sa kanyang magkabilang balikat. Maybe because of his name?
He let me do what I was doing, and I was astonished when he put both hands on my waist.
"Basa ka na rin, magbihis ka na rin," he said in low voice, he managed to smile at me.
Napabuntonghininga ako.
Tinanggal ko ang aking suot na shirt at pants sa mismong harapan niya, hindi niya inalis ang tingin sa aking mukha.
Kinuha ko ang bakanteng puting roba at sinuot sa akin, ang isang itim na roba na naka-hanger at madalas kong makitang gamit niya ay isinuot ko sa kanya.
"Remove your pants and boxer, mababasa 'yong sahig ng kwarto mo. Tamad ako magpunas." Isinampay ko naman ang tuwalya sa kanyang balikat, nauna akong lumabas ng kanyang banyo.
Hindi ako pamilyar sa walk-in closet niya dahil unang beses ko lang naman nakapasok doon pero dahil maayos ang pagkakasalansan ng mga damit ay kaagad kong nakita ang kanyang mga pambahay na damit.
Habang hinihintay ko siya ay inayos ko na ang susuotin niya sa ibabaw ng kanyang kama.
I prepared a plain white shirt and a sweater short. Kinuha ko siya ng underwear pero hindi ko sigurado kung susuotin niya iyon.
Nang makalabas siya sa banyo ay tanging roba na lang ang kanyang suot. His robe was slightly open on the chest, allowing me to easily inspect his tattooed chest. He also has very little hair in that area.
Nang magtama ang aming mata ay nakita ko ang pangamba sa mga iyon.
Nanatili siyang nakatayo, nag-aalangan kung lalapit sa akin o babalik sa loob ng banyo.
"Maupo ka," utos ko.
Nagpakawala pa siya nang malakas na buntonghininga bago ako sundin. I began to dry his wet hair as he sat in the corner of his bed. Nanatili kaming tahimik habang nakatayo ako sa kanyang harapan at tinutuyo ang kanyang buhok.
"Paano mo nalaman?" basag niya sa katahimikan, bahagya siyang yumuko.
"Beno, called me."
Marahan siyang tumango. "Nagkaroon ng ingkwentro, may mga hostage sa loob ng banko. Ako ang kausap, hawak ko ang sitwasyon pero sa huli . . . sa huli ay may nadamay pa rin. S-Sa huli ay palpak pa rin ako. Simula noon, hanggang ngayon. Mukhang tama nga ang umampon sa akin, wala akong silbi." He closed his eyes.
Umawang ang aking labi sa mga binitawan niyang salita. Tuluyan ko nang itinigil ang pagpunas sa kanyang buhok.
I cupped his cheek to get his attention, nagtama ang aming mata at mas nahabang ako dahil mapupula ang mga iyon.
"Alas, aksidente ang nangyari. Kung hindi mo ginawa ang desisyon mo kanina ay mas madaming mapapahamak."
"Pero kaya ko silang ilagtas! Dapat ko silang iligtas!" He said in frustration.
I clenched my teeth, knowing I'm not a good advisor. I can't even make a decision on my own.
"You already did your job, Officer."
"Someone's hurt, Alice!"
"Maiintindihan nila ang nangyari, walang sumisisi sa'yo pero mukhang kailangan ka nila sa station niyo, hinahanap ka ni Beno. Kailangan mo silang harapin," malumanay kong usal.
Mariin siyang pumikit, hinawakan niya ang kamay kong nasa kanyang pisngi.
"I want you to know that I'm doing all of this for the sake of the innocent. Before, I didn't care whether I was viewed as the villain. I used my adoptive father's name for the power, I killed him, I turned down his illegal business! Akala ko tapos na e! Akala ko wala na pero hindi." Dumilat siya, parang sumikip ang dibdib ko. "Wala na akong paki sa iisipin ng ibang tao sa akin Alice, p-pero ngayon naisip ko. May pakielam pa rin ako, takot pa rin akong maging masama para sa ikakabuti ng iba. Please . . . " Suminghap siya. "Please love, trust me. Please." He begged.
"Alas..."
"Ang sasabihin mo tungkol sa akin ang importante, Alice. Wala akong pakielam kung anong pananaw nila, ang sa'yo ang gusto kong marinig, are you mad at me because I'm a bad person? What if I hurt you? Paano kung ikaw ang masaktan ko, maiintindihan mo ba ako?" Nagulat ako sa tanong niya, seryoso ang kanyang boses.
I brushed his hair using my fingers, fixing his messy strands.
"Would you do that to me?"
"If I need to, I would."
Hindi ako nakapagsalita, hindi ko alam kung paano napunta sa akin ang usapan.
"Then hurt me."
Marahas siyang umiling, tipid akong ngumiti.
"Minsan, ayos lang maging mali, ayos lang maging iba." I said while tapping his head.
Hindi ko alam kung gaano kami katagal nanahimik, nakuntento kami sa gano'n. Walang salita.
Bigla kong naalalang sinabi ko rin iyon dati kay Sascha. I'd used that statement before, and I'd used it again for a different person but for the same reason.
I want to protect them. I love them, same feelings different intensity.
While I'm staring at Alas, who is also staring at me, giving me his full attention. I realized something.
What I felt for Sascha was a different type of love. Pagmamahal na gustong magprotekta, pagmamahal na hinanap ko simula nang mawala si Ate.
Alas pulled me closer to him, he opened his thigh to hug me. Nagpaubaya ako sa kanya, hinayaan ko siyang yumakap sa aking beywang habang nakakulong ako sa gitna ng kanyang mga hita. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko at sigurado akong nararamdaman niya iyon dahil sa lapit namin.
Kahit nakaupo siya kama at ako ay nakatayo ay halos magpantay pa rin ang mukha namin.
Alas cupped my cheek, caressing my cheeks with his thumbs.
"I want-" He stopped.
"What do you want?" Bumaba ang tingin niya sa aking labi, wala sa sariling binasa ko iyon.
I could feel his body pressed against mine. I couldn't describe the way he made me feel anymore. He leaned forward, his lips inch from mine.
"I want you, Alice. I want you so bad, I can't stop. I don't like to stop."
"I know."
I placed my hands on his shoulder, he kissed the corner of my lips then the tip of my nose.
Alastair Jamall lifted me so I could wrap my legs around his hips, I landed on his lap. My breathing was ragged, he gripped my waist tightly.
Halos mapasinghap ako dahil sa ayos namin, bahagyang bumukas ang kanyang roba dahil upang lumantad ang kanyang dibdib mas lalo akong nanginig nang matanto kung gaano ako ka-attracted sa kanya.
Damn.
Nang naglapat ang aming labi ay para akong nakuryente, dahil nasa balikat niya ang mga palad ko ay naramdaman kong tumaas din ang balahibo niya roon na parang naramdaman din niya ang naramdaman ko.
Alas kissed me different this time, hindi nagmamadali, hindi rin mabagal. He kissed me as if he was relishing the moment. Paminsan-minsan ay kinakagat at sinisipsip niya ang aking labi.
Nakakabasa na ako ng mga ganito noon, hindi ko alam na mararamdaman ko rin at mas higit pa ata ang mga nararamdaman ng mga nababasa ko noon.
Alas sucked my tongue, inserting his tongue inside my mouth and urged me to do the same.
So I did.
Ginaya ko ang kanyang ginagawa, narinig ko ang mahinang daing niya. Hindi nakaligtas sa akin pakiramdam ang matigas na bagay sa pagitan ng aking hita, he's hard, I can feel his erection.
"May I?" bulong niya sa pagitan ng aming labi nang maghiwalay kami.
Pulang-pula ang kanyang mukha at pakiramdam ko naman ay namumungay na ako. Bumaba ang tingin ko sa kamay niya, nasa buhol ng aking roba iyon, dahan-dahan akong tumango, parang gatilyo iyon para sa kanya dahil marahas na tinanggal niya ang ribbon ng aking roba, dahilan upang lumantad ang aking dibdib.
Alas unhooked my bra, revealing my mount. Nakita kong gumalaw ang kanyang panga, wala akong hiyang naramdaman dahil sa nakikita kong emosyon sa kanyang mata.
He licked the tip of it. I gasped.
"Push me, now." He whispered against my nipple.
Hindi ako nagsalita bagkus ay hinawakan ko ang batok niya, hudyat iyon na wala akong plano sa sinasabi niya.
Kumawala ang daing sa aking labi nang magsimulang lumikot ang kanyang labi at kamay sa aking dibdib.
Unti-unting tumaas ang halik niya sa aking leeg, I tilted my head for him, he chuckled and sucked my neck.
"Alas . . ."
"Paint my face," he commanded.
Naguguluhan ako nang bigla siyang humiga sa kama, nanatili akong nakaupo sa kanyang ibabaw.
Lasing pa sa una niyang pinaramdam sa akin.
"H-Ha?"
"Sit on my face, love. I wanna fuck you using my tongue."
__________________________
Bạn đang đọc truyện trên: ZingTruyen.Store