26
This story has advanced chapters in Patreon.
Be a patron for only 50 pesos per month.
Visit my patreon account.
www.patreon.com/vampiremims
Leave a comment if you like the story!
☀️☀️☀️
I was driving around Kamuning in Quezon City when I heard my phone ringing. Alam kong si Keij na naman iyon dahil kanina pa ito nangungulit sa akin na samahan itong magpaalam kay Lola para sa darating na camping sa school dahil sabi nito ay last na iyon na makakasama ito sa school camping.
I just put him on speaker while I was still driving.
"What is it?" tanong ko agad kay Keij habang ang mga mata ay nasa daan. May usapan kami ni Lean na magkikita ngayon, hindi ko nga alam kung magkaaway ba ito at si Theon ngayon at bigla na lang nagyaya na kumain kami sa labas.
Airi is not available because she's with Dean now. He's officially courting Airi and he even asked for our parents and Jahann's permission. Mabuti na lang at ginawa iyon ni Dean para na rin hindi ito masira kay Mommy at Daddy.
"Where are you?" he asked me. He's using that sweet voice again. Akala yata ni Keij ay madadala ako ng boses niyang ganon? Hindi naman ako katulad ng mga babae sa campus na crush na crush ito, isa pa ay pinsan ko siya. Akala ba niya ay may epekto sa akin iyon?
Kahit nga awa, hindi ko maramdaman, e.
"None of your business, what is it? I'm driving," I told him again. Hindi naman matraffic ngayon at gusto kong pumapalpak dahil doon. Mabilis akong makakapunta kay Lean ngayon.
"Samahan mo na kasi kay Lola," sabi nito sa akin. Of course, I know what he's going to ask. Kanina pa siya nagmemessage sa akin pero hindi ko pinapansin dahil alam ko naman ang dahilan kung bakit hindi ito pinapayagan ni Lola.
Binangga lang naman ni Keij ang sasakyan ni Tito Hunter kaya nagalit si Lola. He insisted on driving it and it hit Kol's car. Mabuti na lang at hindi naman nasaktan si Kol na nasa loob ng sasakyan nito.
"Ayoko nga, no. Mamaya madamay pa ako sa galit niya sa'yo, e," sabi ko naman dito. Hindi masayang galitin si Lola, at kapag nagalit si Lola, magagalit si Tito Thunder, bahala si Keij sa buhay niya.
"Parang hindi ka pinsan, no?" pagmamaktol nito sa kabilang linya. Napairap na lang ako huminga ng malalim.
"Fine, I will call Lola, but Keij, for the love of God, stop bumping cars! I am still wondering how the fuck you got yourself a license," ako naman ang nagreklamo rito bago ibinaba ang tawag. Mamaya ko na lang tatawagan si Lola pag-uwi ko sa bahay dahil next week pa naman ang camping.
After some time, I arrived at the restaurant Lean asked me to go to. I saw Enzo's car when I parked my car, my forehead creased as I looked at it and turned off the engine. Lumabas na rin ako kaagad at pumasok sa loob.
Hindi nga ako nagkamali ng hinala na naroon si Enzo kasama si Lean. And I thought it was just me and Lean, she didn't mention to me that her twin brother will be with us.
"Hey!" bati ko sa dalawa nang makalapit na ako. Tumingin naman si Enzo sa akin at tumayo ito bago ako pinaghila ng upuan.
"Thank you..." mahinang sabi ko sa kanya bago naupo sa tabi nito. Nakalagay ang bag ni Lean sa may tabing upuan nito kaya hindi na ako roon naupo.
"So, why did you ask me to go here?" I asked Lean. Tinawag naman na ni Enzo ang waiter para maka-order na kami ng makakain. I just asked him to order me pasta and mango shake, he nodded his head and talked to the waiter again.
"Well, Leo called me..." sabi nito na ikinakunot ng noo ko. Hindi ko pa ulit nakakausap si Leo simula noong tawagan ako nito. Hindi rin naman ito tumawag ulit sa akin at kahit pa gusto ko siyang kausapin, hindi ko magawa dahil parang echo na paulit-ulit sa isipan ko ang mga sinabi nito sa akin.
"And he asked me if I could help him talk to you, so, we're here," she smiled at me.
"What?" It was Enzo. I looked at him and it looks like he doesn't like what Lean did. "Why would you do that?" tanong nitong muli kay Lean.
"Because Leo is our cousin, Enzo, what's your problem?" she rolled her eyes. "Anyway, he'll be here any minute now so he and Alyanna can talk things out," bumaling siya sa akin at ngumiti.
Hindi naman ako makaganti ng ngiti rito dahil hindi ko naman alam kung ano ang nakain ni Lean at ginawa niya ang bagay na iyon. Isa pa, kung gusto naman akong kausapin ni Leo, pwede niya naman akong tawagan, hindi niya naman kailangan na dumaan pa kay Lean.
Napailing na lang din ako at wala na rin akong nagawa dahil hindi naman alam ni Lean ang nangyayari sa amin ni Leo ngayon at lalong wala naman itong alam sa nangyayari sa amin ngayon ni Enzo.
Ilang sandali lamang ay dumating na nga si Leo. He was wearing a dark blue polo shirt and black pants. Puti naman ang suot nitong sneakers at gusto kong sabunutan ang sarili ko dahil hindi ko pa rin mapigilan na hindi mapahanga rito sa tuwing nakikita ko ito dahil hindi naman talaga maikakaila na napaka gwapo ni Leo.
"Hi," he greeted us. Naupo naman na ito sa tabi ni Lean, sa tapat ko. "Hi, 'Ly," bati niya sa akin at ngumiti.
I just smiled a little.
Umorder na rin ng pagkain si Leo at kahit pa masarap ang pagkain ay hindi ko malaman kung bakit ba hindi ako makakain ng maayos. Was it because of Leo who's sitting in front of me, or because of Enzo who's sitting beside me?
Napatingin naman ako kay Lean nang mag-excuse ito at ayain si Enzo dahil may titignan daw sila sa menu na pwede nilang ipasalubong sa mga magulang. Gusto kong mapailing pero pinigilan ko na lang ang aking sarili.
"Hey... I'm sorry..." sabi ni Leo nang maiwanan kaming dalawa sa may lamesa. Inabot nito ang kamay ko at pinisil iyon. "I was just really tired that time, I didn't mean to say those words, I am sorry," dagdag pa nito habang nakatingin sa akin. "Hmm? I'm sorry..." he smiled a little. "Can you forgive me?" he asked me while playing with my fingers.
I stared at him and I heaved a sigh. I don't know why I am like this! Maybe because I really like this asshole.
I nodded my head and looked at him.
He smiled and kissed my hand. "Thanks, 'Ly," sabi nito sa akin kaya naman ngumiti ako ng maliit dito.
Matapos ang ilang sandali ay bumalik na sa upuan namin si Enzo at Lean, bakas ang saya sa mukha ni Lean habang si Enzo ay seryoso lang ang itsura nito. I know somehow it's because of me... I know one day, I will be needing to talk to Enzo about what's going on about us.
Hindi naman pwedeng gusto ko si Leo pero hinahayaan ko si Enzo na halikan ako... he even said no one's allowed to kiss me.
After that lunch, Leo and I talked again. May mga times pa rin naman na hindi ito masyadong nagrereply sa akin pero hindi na lang din ako nangungulit sa kanya. Inaabala ko ang sarili ko sa mga projects na kailangan ko na rin namang tapusin.
Kahit naman si Enzo ay hindi rin ako kinakausap kaya hindi ko pa siya makausap tungkol sa sitwasyon naming dalawa. I think it's better to just tell him to stop? Because as far as I am concerned, I really like Leo...
It was Saturday morning when I asked our cook to teach me how to make pork adobo and adobo fried rice. I was planning to surprise Leo with the food I will cook. Ang alam ko ay kapag Saturday naman, maluwag ang schedule nito kapag tanghali hanggang hapon, sa gabi naman ay nasa bar na ito.
"Taste it," sabi ko sa cook namin nang matapos akong magluto. I was biting my lip while looking at her reaction. Tumango siya sa akin at ngumiti. "It's good," sabi pa nito kaya naman mas natuwa pa ako.
Nanguha na lang ako ng paglalagyan ng pagkain bago ako mabilis na naligo. I messaged Leo to meet me at 1 pm at the park near the school. Hindi ko na sinabi rito na may dala akong pagkain.
Matapos akong magbihis ay lumabas na rin ako kaagad para magpunta sa may park. I came in 30 minutes early so I just patiently waited for Leo. Walang masyadong tao roon kaya tahimik lang, nagkakaroon ako ng pagkakataon na i-enjoy ang paligid.
1 pm na ay wala pa ring reply sa akin si Leo kaya naman muli akong nagpadala ng mensahe rito kung nasaan ako para mapuntahan niya ako. Nasa tabi ko lang ang baunan na pinaglalagyan ng pagkain habang naghihintay pa rin.
I waited for almost two hours but he didn't show up. He's not replying to my messages and he's also not answering any of my calls, too.
"Here we go again..." I heaved a sigh and was about to get up when someone sat beside me. Nilingon ko kung sino iyon at nakita ko si Enzo na nakatingin sa malayo.
"Enzo?" I called him.
He turned his head to my side. "Hmm?"
Kumunot ang noo ko sa pagtataka habang nakatin pa rin sa lalaki. "What are you doing here?" I asked him. "Sinusundan mo ba ako?" pagbibiro ko sa kanya para itago na rin ang dismaya sa sarili dahil sa mga ginagawa ko para kay Leo.
I couldn't understand myself anymore. Ganoon ko ba kagusto si Leo kaya kahit na ilang beses na niya akong nasasaktan, pinipili ko pa rin siya?
"Yeah," he nodded and looked at me. "You were here for more than 2 hours already," he added. Napatitig naman ako kay Enzo. Paano nito nalaman na ganoon na ako katagal dito?
"I saw your car and I followed you, I have been watching you from my car, you're just sitting here, typing on your phone, dialing, I guess, but I think the one you're trying to reach is not available?" sabi nito sa akin. Hindi naman ako kaagad nakapagsalita dahil hindi ko mahanap ang mga tamang salita na dapat kong sabihin.
"You cooked this?" Enzo asked again and reached for the packed lunch I prepared. It was actually good for two people since I was planning to eat with Leo.
I nodded my head.
He opened it and smiled a little. "It looks good," nagsimula itong kumain kahit na hindi ko pa siya inaalok. Hindi ko naman siya pinigilan dahil mukhang nagustuhan naman talaga ni Enzo ang niluto ko.
Tumingin siya sa akin at sinubuan din ako bago muling kumain. "It's good," he smiled at me and continued to eat. Napangiti naman na ako dahil sa sinabi nito.
I was ready to go home and just eat what I cooked alone but Enzo came here and appreciated what I did. Hindi ko na rin talaga alam kung ano ang gagawin ko kung wala si Enzo sa buhay ko, e.
Dalawa na kaming kumain at busog na busog ako nang maubos naming dalawa ang niluto ko. Ang alam ko ay para sa dalawang tao lang iyon pero pakiramdam ko ay para sa apat na tao talaga iyon!
"Thank you, Enzo," sabi ko sa lalaki matapos itong uminom ng tubig. Tumingin naman siya sa akin at ngumiti ng tipid bago nagkibit-balikat.
Tinitigan ko siya at bigla namang sinalakay ang isip ko ng tungkol sa aming dalawa. Kung paanong dapat ay kausapin ko si Enzo para maliwanagan na ng tungkol sa amin...
I like Leo, but I don't want to lose Enzo...
Am I that selfish?
"It's getting late, Alyanna. As much as I wanted to drive you home, you brought your car with you, I'll just follow you until you get home," he said before getting up on his feet and offering his hand to me.
Pinagmasdan ko naman iyon bago ako tumayo at inabot ang kamay nito. "You don't have to do that," I told him but he insisted. Hindi na lang na ako nakipagtalo dahil hindi naman ako mananalo rito.
Paglabas namin sa park ay nakita ko agad ang pamilyar na sasakyan ni Leo. Kumunot ang noo ko kaya naman tinitigan ko iyon.
Tila ako nanigas sa kinatatayuan ko nang may makita akong babaeng lumabas mula sa sasakyan nito. Lumabas din si Leo at nakipag-usap sa babaeng kasama nito.
Was that girl the reason why he's not replying to my messages? Dahil ba may kasama itong iba?
Hindi ko napansin ang pagtulo ng luha ko sa pisngi ko, napapitlag na lang ako nang pawiin iyon ni Enzo at tignan ako. "Don't waste your tears, baby," masuyong sabi niya sa akin habang ang mga mata ay nakapako sa akin.
"I thought we're already okay... I thought..." I bit my lip hard and looked at Leo again. He's smiling while talking to the girl he's with.
"Don't tell me you will still forgive him after this?" he asked me and I looked at him. "He's my cousin, yes, but I won't fucking side with him or tolerate what he's doing because it's hurting you!"
Napayuko ako dahil sa sinabi ni Enzo. It was funny how we were also okay one minute and we're like this the next and it was all because of me...
"But I like him..." halos pabulong na sabi ko.
"And I like you," Enzo said and let out a frustrated sigh. "And it pisses me off knowing you're after someone who doesn't give a damn about you. Are you blind, Alyanna? Because I am here, I am standing in front of you and you can't fucking see me," Enzo added while still looking at me.
Nag-angat naman ako ng tingin sa kanya. Mataas ang emosyon ko dahil na rin sa nakita ko na ginagawa ni Leo kaya hindi ko napigilan ang sarili ko na sagutin si Enzo.
"No one asked you to like me!" I told him. Pinipigilan ko ang sarili ko na mapaluha habang nakatingin kay Enzo.
He was just looking at me.
"Sinabi ko bang magustuhan mo ako, ha? Sinabi ko ba 'yon?" tanong ko sa kanya. Kahit na nagpipigil akong umiyak ay hindi ko na rin napigilan ang sarili ko, sunod-sunod ang pagpatak ng luha sa mga mata ko.
Napayuko ako habang patuloy ang pagpatak ng mga luha ko. Leo is with another girl, Enzo is mad at me, that's fucking great!
Patuloy ang paghagulgol ko nang maramdaman ko na niyakap ako ni Enzo ng mahigpit.
I could feel him breathing heavily while hugging me.
"What are you–"
"No one asked me to like you, but I like you nevertheless," he cut me off. "I'm sorry for making you cry," he whispered and kissed my head.
I buried my face on his chest and hugged him.
"Damn, baby. Just fucking choose me, I promise I won't hurt you..." he whispered as he hugged me tighter.
I know with him, I am safe...
Bạn đang đọc truyện trên: ZingTruyen.Store