ZingTruyen.Store

My Once In A Lifetime

48

vampiremims

Leave a comment! :)

Last 2 chaps na lang remaining. Ang POV ni Enzo ay sa Patreon ko lamang po ipopost. :)

====


"So, what are you planning after your graduation?" tumabi ako kay Enzo matapos kong makuha ang order namin na fries, burger at sundae ice cream. I also ordered diet coke and he's not very happy with my choice of food today. Kanina pa ito nakasimangot sa akin dahil inaya ko ito na kumain sa fast food chain. He said it was unhealthy and I should not eat these foods thrice a week.

Wala naman din siyang nagawa dahil naglakad na ako papasok sa loob ng fast food chain. Malapit na ang graduation nito, ni Lean at ni Theon. Since engineering ang course ni Theon, nagpang-abot na ang graduation nito dahil 5 years ang course nito. Susunod naman na gagraduate ay sina Jahann, Kol at Keij. Si Cherinna ang nahuli sa amin dahil na rin huminto ito nang nagbuntis kay Nikolai.

"Are you seriously just going to ignore me?" tanong ko rito habang nakatitig sa lalaki. Hindi naman nagsalita si Enzo kaya tumango na lang ako sa kanya at huminga ng malalim. Sumandal na lang ako at nagsimula na lang na kumain ng fries habang tahimik pa rin ang kasama ko.

Inaalok ko siya na kumain pero tumatanggi naman ito kaya hindi na lang din ako nagpumilit pa. Tumingin na lang ako sa mga nasa paligid namin. May mga pamilya na naroon, mayroon din na magkakaibigan at may katulad namin ni Enzo na magkarelasyon.

Well, unlike them, Enzo and I are not talking.

Sinundo ako nito kanina sa bahay namin at inaya na lumabas pero hindi naman ako kinakausap ngayon. Mukhang nainis talaga ito sa pagpupumilit ko na magpunta rito.

Nilingon ko ito na nakakunot pa rin ang noo habang abala sa binabasa nitong kung ano sa may iPad na dala nito.

"Why did you ask me to go out when you're planning to just bond with your iPad?" hindi ko mapigilan na mapasimangot nang itanong ko iyon kay Enzo. I also stopped eating and wiped my fingers with the tissue after I sprayed some alcohol on it. "Sana tinawagan mo na lang ako para at least nasa bahay lang ako at hindi ka na rin lumabas pa," dagdag ko pa bago inayos ang mga inorder ko para mailagay na lang sa paper bag dahil nawalan naman na rin ako ng gana na kumain. Hindi ko naman din iyon makakain sa loob ng sasakyan ni Enzo kaya malamang ay sa bahay ko na lang kainin ang inorder ko para sa aming dalawa.

Enzo sighed and reached for my hand. "I'm sorry, I was just pissed that you pulled your hand when I reached it earlier," he said and looked at me. Kumunot naman ang noo ko sa kanya dahil hindi ko maalala ang sinasabi niyang pangyayari na iyon.

"What do you mean? When did that happen?" I asked him, my forehead was creased in confusion. Wala akong maalalang nangyari iyon.

"When we were walking," sabi ni Enzo sa akin na para bang maaalala ko ang bagay na iyon dahil lang sa sinabi nito. Kanina pa naman kami naglalakad na dalawa, e.

"Baby, did you expect me to remember that?" I asked him and he shrugged a little. "Well, I'm sorry if that made you pissed, okay?" natatawang sabi ko sa kanya. "Hindi ko alam kung maiinis ako o matatawa..."

Enzo rolled his eyes on me.

I reached for his hand and squeezed it. "Okay, I'm sorry if I accidentally pulled my hand. Now, can you put that freaking iPad on your bag because I'm close to being jealous of that," sabi ko naman dito na tinanguan ni Enzo. He turned it off and put it inside his bag.

"Happy?" he asked and I nodded my head. "You're not gonna eat anymore?" tanong niya sa akin na inilingan ko naman. Inangat ko pa ang paper bag para makita nito na naroon na ang mga pagkain na binili ko kanina.

"I thought you're hungry?" tanong niya sa akin.

Umiling namana akong muli. "You will just get pissed if I will continue eating that," sagot ko naman bago nag-aya na para lumabas at makabalik kami sa sasakyan nito. Hinawakan naman niya ang braso ko at inalalayan akong makatayo. Ito na rin ang nagbitbit ng dala kong paper bag.

"So, are you planning to work at your Dad's office?" tanong kong muli kay Enzo habang magkahawak kamay kaming naglalakad. Nilingon ako ni Enzo at umiling ito sa akin.

"I already told him I will work somewhere else first," he replied.

Kumunot naman ang noo ko dahil sa sinabi nito kaya huminto ako sa paglalakad at humarang sa daraanan ni Enzo.

"Why, baby?" kumunot din ang noo nito habang nakatingin sa akin.

"Why are you going to work somewhere else? You studied Business Management because you will be the one managing your family's business, right?"

Nabanggit ni Enzo noon na gusto nitong maging isang doctor pero dahil na rin sa linya ng negosyo ng pamilya nila, hindi nito tinuloy ang gusto. Sa halip ay kinuha nito ang kurso na makakatulong para sa negosyo nila.

"I don't want to be my dad's shadow, baby. Even though he won't give me a special treatment, whenever I did something good and I was recognized by them, they would just think that was because I am my father's son," paliwanag naman nito sa akin. Hindi pa rin ako umalis sa harap nito habang nakatingin sa lalaki.

"I'm planning to work elsewhere. A business that is not owned by any family friends or relatives so I can start my own career and build my own name."

Hindi ko napigilan na mas hangaan pa si Enzo dahil sa mga desisyon nito sa buhay. Para bang lahat na lang ay naiisip na nito at alam na nito kung ano pa ang gagawin nito.

He's not like the others that will just go with the flow. He always has a game plan inside his head. Tahimik lang talaga siya pero madalas na nag-iisip na ito ng mga dapat at hindi dapat gawin.

"What's wrong? Why are you smiling?" hinawakan nitong muli ang kamay ko upang akayin ako na maglakad na muli.

Nilingon ko siya at nagkibit ng balikat. "I just realized how lucky I am to have you..."

Nagsalubong naman ang mga kilay ni Enzo dahil sa sinabi ko. "It's sad that you just realized that now," sabi nito sa akin bago pinagbuksan ako ng pinto ng sasakyan nito. Inalalayan nitong muli ang ulo ko para hindi ako mauntog.

I once asked him why he's always doing that, he told me there was an incident where my head bumped into the car because he went out first. Hindi ko na maalala ang bagay na iyon pero iyon ang dahilan ni Enzo kaya lagi itong nakaalalay sa akin.

Hindi lang sa akin kundi kina Lean at sa mga kapatid ko rin.

"Thanks, baby," sabi ko naman dito bago nito isinara ang pinto. Umikot na rin kaagad ito bago sumakay sa loob ng sasakyan nito. Inilagay ko na lang din muna sa likod ang dala kong paper bag at bag ko.

"Where are we going?" tanong ko nang maisuot ko na ang seatbelt ko. Nilingon ko naman si Enzo na nakatitig sa akin at kunot ang noo.

"What?"

He sighed heavily and leaned towards me. Napapikit naman ako dahil akala ko ay hahalikan niya ako ngunit inayos lang nito ang seatbelt kong medyo nabuhol. Napadilat ako ng mga mata at napansin ko ang titig niya sa akin.

"Hmm?" he asked and I shook my head. Mabilis din akong nag-iwas ng tingin at ibinaon ang sarili sa may upuan. Kung pwede nga lang na magpakain na lang sa upuan na iyon ay ginawa ko na!

"You thought I would kiss you?" he asked me casually. Mas namula naman ang pisngi ko at nag-iwas ng tingin sa lalaki.

"No! Why would you do that?" I asked him and cleared my throat.

I heard Enzo laughed softly. I turned my head to his side and glared at him. "Alam mo, minsan nakakabwisit kapag madaldal ka," sabi ko sa kanya bago muling sumandal at humalukipkip.

"Why?" he asked me, still laughing.

"Wala. Tara na nga kung saan mo gusto," sabi ko na lang dito at inirapan na lang ito. He was still laughing softly when I looked at him again.

"Are you just going to keep laughing or–" he pulled me by my nape and kissed my lips to cut me off. He smiled against my lip and pulled me closer to him as he deepened the kiss.

Hinawakan ni Enzo ang kamay ko at ito na ang naglagay ng mga iyon sa balikat nito habang mas pinapalalim pa ang halik nito sa akin.

I learned how to kiss because of Enzo.

For Christ's sake, we did more than kissing already! Even though it happened only once, it was still at the back of my mind! Hindi naman iisang beses ko lang naisip ang bagay na iyon.

Of course I can't ask Cherinna about that because I am sure she will tell Jahann I asked her about that and he might ask Enzo.

He's okay with our relationship but I don't think Jahann will still be cool if he found out that something happened between me and Enzo.

"Hmm..." I pulled some of his hair and I heard Enzo groan in pleasure. He reluctantly moved away a little and looked at me. Namumula ang mukha ni Enzo habang nakatingin sa akin at hindi naging hadlang ang salamin nito para makita ko ang mga mata nito na nagpapakita ng init.

Kinagat ko ang pang ibabang labi habang nakatingin pa rin sa lalaki.

"Why is it so hard for me to control myself when I start kissing your lips?" he said it like it was as if he's really having a hard time. He breathed heavily and caressed my cheek. Pinagdikit nito ang noo naming dalawa.

I closed my eyes and I could feel his heavy breaths.

"I love you..." he said softly.

I nodded my head and smiled a little. "I love you, too..."

Enzo sighed heavily as he put his seatbelt on. Sinabi nito sa akin na daraan muna kami kina Kol dahil may kukunin ito kaya hinayaan ko na lang din ito.

Magkahawak ang kamay naming dalawa habang nagmamaneho ito. Hindi kami masyadong nag-uusap pero parang wala namang kaso sa akin ang bagay na iyon. Maybe because I am already okay with the fact that I am with Enzo and I am holding his hand.

Noon ang akala ko ay dapat na laging kausap ko ang magiging boyfriend ko dahil baka kapag hindi kami nag-uusap, makahanap ito ng ibang tao na kakausapin nito at ibang tao na magiging dahilan ng kasiyahan nito.

I always had that in mind.

That I am always in a competition to be on the top of mind of my partner.

Pero binago iyon ni Enzo. May mga araw na hindi naman kami magkasama pero hindi ako natatakot o nangangamba. Naalis ni Enzo ang bagay na iyon dahil na rin inassure niya ako na wala naman akong dapat na ikapangamba o takot dahil ako ang mahal niya.

He admitted he's a boring person, that he's not like Theon who's loud... but for me it was all okay. He's all I want and need and I wouldn't change anything from him.

I smiled naughtily when I put his hand on my exposed legs. I was just wearing shorts that he approved earlier. Hinayaan na lang ako nito na magsuot ng kahit na anong gusto ko dahil sabi naman din ni Enzo ay may kalayaan pa rin naman ako sa kung anong gusto ko.

"Baby," saway ni Enzo sa akin. Inalis nito ang kamay nito sa hita ko ngunit ibinalik ko lang iyon. I smiled when he stopped fighting with my hand and just rested his hand on my thigh.

I looked at his hand on my thigh. He's starting to knead my thigh while he's still focused on the road. Parang hindi man lang ito nadidistract sa ginagawa nito.

Pinamulahan ako ng pisngi nang maramdaman kong umangat ng kaunti ang kamay nito.

"H-hey..."

"Hmm?" Enzo asked me.

"You're driving..." sabi ko naman dito bago hawakan ang kamay nito.

"I can multitask, baby," he smirked at me and looked at the road again. Pakiramdam ko ay mas nag-init ang pisngi ko dahil sa sinabi ni Enzo sa akin.

"Enrico Lorenzo!" saway ko naman sa lalaki dahil nararamdaman ko na rin ang pag-iinit ng katawan ko. Hinawakan ko ang kamay nito at pinagsaklop iyon sa kamay ko. Natatawa naman si Enzo bago dinala ang kamay ko sa mga labi nito at hinalikan iyon.

Nakarating na kami sa may bahay nila Kol pero ang sabi ni Enzo ay hihintayin na lang namin ito dahil lumabas ang lalaki. Hindi ko naman alam kung saan nagpupunta si Kol dahil ang kausap nito ng madalas ay si Jahann at si Enzo lang.

Maswerte na kami kapag nagsabi si Kol sa amin kung saan ito pupunta.

"Bakit ba pinagkakalat ni Keij na ikaw ang nauna na maging hindi na virgin sa lahat?" tanong ko kay Enzo habang nakatingin dito. We opted to just stay in the car while we're waiting for Kol. Tinted naman din ang sasakyan ni Enzo kaya walang problema.

"I told that to him so he will stop bugging me," sagot naman ni Enzo sa akin. I frowned while looking at him. "Why?" he asked me.

"Wala lang. Dapat sinasaway mo siya, no."

He chuckled a little and stared at me. "You believed him before, right?"

I rolled my eyes and looked away. Hindi nawala agad sa isip ko ang bagay na iyon dahil hindi ko naman talaga maisip na si Enzo ang mauuna. Mas malandi si Keij kaysa sa lalaki kaya sigurado ako na mauuna sina Keij at Theon.

"You already know that what happened to us was also my first and–"

"Enzo!" mabilis na saway ko rito bago tinakpan ang bibig nito. "You're annoying sometimes."

He chuckled and reached for my hand. "I would be lying if I say it didn't cross my mind, baby..." panimula nito. Nakatitig lang ako sa lalaki pero ramdam ko ang init ng palad nito.

"But I always need to try to control myself because I promised myself the next time we will do it, we have the same surname already..." he met my gaze and he smiled at me. "I love you so much and I don't want to waste the trust your parents have given me," he kissed my hand and he heaved a sigh.

"Why do you have to always do something that will make me love you more?" tanong ko naman dito na nagpangiti kay Enzo.

"Because I should always have leverage and assurance that you will always choose me."

Ako naman ang natawa dahil sa sinabi nito. I leaned towards him and pecked on his lips. "I will choose you, okay?" I smiled and he moved his head to kiss my lips, too.

Maybe love is really not intended to be perfect. When you love someone, you will also love the imperfections they have and you won't see those as reasons why you should leave.

I think Enzo and I are like that, we love each other despite our imperfections. We're not meant to be perfect, we're meant to be real...

And I think what we have is real.

That's the most important to me, that what we have now is real.

He pulled me closer to him and deepened the kiss.

I smiled against his lips. 

Bạn đang đọc truyện trên: ZingTruyen.Store