Talk Dirty
One of A Kind
Nakatulala parin ako dahil hindi mawaglit ang mga nangyari kagabi,o kanina. Halos tatlong oras lang naitulog ko dito sa hospital. At tama ako kasi wala na si tatay ng ihatid ako dito ni Faustino. "Ava kumain kana." si inay habang kumakain ng dala kong jolibee. "Ang dami mong dala! Marami kang pera?"Antok akong umayos ng upo sa tabi niya at nag unat.
"Oh! Shit!" bigla kong naipagtabi ang mga hita dahil nakalimutan kong kagabi ko,binigay ng tuluyan ang sarili kay Faustino! Padarag ni inay na nilapag ang burger na kinakain at tinapunan ako ng nag aakusang tingin. "Binigay mo?" May bahid ng galit at lungkot ang boses niya. Napakurap kurap ako at napalunok bago umiwas. "Nay-""Kaya ka maraming pera at pagkain?" akusa nito ulit sakin. May guwang sa aking dibdib dahil wala akong tinatago sa inay. Halos lahat ay alam niya. "Opo," mahinang sagot ko. Umiwas siya at matagal natahimik bago nagsalita ulit. "Walang sabit ba?" Kumalabog ang dibdib ko. Hindi magawang sumagot. "Ava tinatanong kita kung mag sabit ba?!" halos paluin ako nito sa ulo ng burger na hawak. "I-Ikakasal na p-po-"Tuluyan na ngang napalo sa ulo ko ang burger. "Ba't mo inulit ang kasalanan ko?!" sigaw nito sakin. "Nay, para 'to sayo. Tsaka hanggang doon lang naman iyon nay.""Siguraduhin mo Ava. Wag' na wag' mong uulitin ang nagawa ko noon dahil tingnan mo ang karmang tinatamasa ko ngayon!"Kinabahan ako sa hindi malamang dahilan. Tumatak ang mga sinabi ni inay sakin. Siguro, tama na ito. Tapos na iyong gabing binigay ko ang sarili sa kanya. "Ms. Pojas! Mukhang lutang ka 'ata at pagod sa klase ko?" naalimpungatan ako dahil sa sigaw sakin ng aming guro. "Sorry po ma'am." Nagtawanan ang mga classmates ko at nagbulong bulungan. "Puyat siguro dahil pokpok iyan sa gabi!" bulong ng malapit na kaklase ko sakin pero rinig ko naman. "Yan' rin balita ko 'e. Extra job daw niya iyan para makapag aral." "Ma'am! Puyat siya dahil sa club yan nagtatrabaho!" sigaw ng lalaki kong kaklase na ikinamilog ng mga mata ko. Sipulan ang aking narinig at tawa. Nakaramdam ako ng kaba pero nilabanan ko iyon. Hindi ko habambuhay maitatago iyon. Kahit na nakasuot ako ng maskara ay halata parin ang aking katawan na ako iyon. Maraming pumapasok sa club kaya imposibleng hindi ako mamukhaan. "Kadiri!""Kita niyo? Hindi lahat ng maganda at mahinhin ay berhen! May tinatagong baho yan!" "Tahimik!!" Sigaw ng aming guro na nagpatahimik sa kanila. "Miss Pojas. Please solve this problem on the board now!" Napalunok ako lalo na ng makita ang nang uuyam na titig ng mga kaklase ko. Nakataas rin ang kilay ni Miss Sacdalan sakin. I solved it properly. Alam ko naman ito. Tahimik ko iyong sinagutan at binigay ang chalk sa guro ng matapos yun. Tahimik ang mga kaklase ko dahil alam kong tama ang mga sagot ko. "V-Very g-good!" Pumalakpak pa si ma'am Sacdalan. "Salamat po." Tahimik akong bumalik sa aking upuan. Ang mga ekspresyon ng mga kaklase ko ay halo halo. May nakita akong napapatingin sakin , namamangha, naiinis, at natutulala. Noon, ayos sa akin ang trabaho ko dahil ang nasa isip ko lang ay ang gagastusin namin sa pang araw araw at para sa pag aaral ko. Ngayon, parang gusto ko na nang maayos na trabaho. Ang dating isipan ko na lutang noon at walang pakealam ay nagkaroon na nang laman at pakiramdam. Unti unti akong nako conscious. Unti unti kong naramdaman na may mali. Hindi ko hiniling na maging perpekto ang buhay ko kundi hiniling na maging katulad ng mga dalagang nakikita ko. Masaya sila, nakikipagtawanan, maraming kaibigan. Habang ako, pinili kong dumistansya dahil alam kong hindi pangkaraniwan ang trabaho ko. Hindi ko alam na baka, isa sa mga guro o studyante dito ay nakapasok na sa club kung saan ako nagtatrabaho. Habang patagal ng patagal, lumiliit ang aking mundo. Dahil sa hindi ako nakapag lunch kaninang lunchbreak, nagdesisyon akong pumunta sa canteen para bumili ng pagkain. Lahat ay walang klase sa last period dahil sa urgent meeting kaya maraming studyanteng naglalabas masok sa eskwelahan. Niyakap ko ng mabuti ang lumang libro patungo sa canteen. Halos sapuin ko ang tiyan dahil sa gutom. Nasanay akong magtipid pero kanina hindi talaga ako nakakain dahil sa maraming inuutos sakin ang guro namin. Nakalinya ang mga bumili kaya nakilinya ako. Nasa pangatlo na ako nang itulak ako bigla. "Umatras ka." asik sakin ng isa sa mga kaklase ko. Nakita ko ang mga kasama niya na nakaupo , nandito rin pala sila sa canteen. "Nauna akong pumila dito." sagot ko, walang oras para sa bagay na ito. "Are you mocking on me?" maarteng asik nito ulit at inikot ang mga mata sabay tulak ulit sakin. Imbes na umawat ang iba, ay pinagtawanan pa ako. "Hindi ako kasi ang naunang-""Sabi ko umatras ka kaya atras! I don't care kung ikaw ang nauna! You slut!" sigaw nito sakin na ikinainit ng pisngi ko sa tumutubong galit. "Woah! Get a grip Mia. Sinong slut ba?" Sabi ng isa ,galing sa mesang inuupuan nila. Mia girl smirked.
"Siya," dinuro niya ako.
"Ayaw akong paunahin. Kung makaasta dito kung sinong malinis. Nakakadiri ka girl. Sadyang marami talagang mga babaeng walang wala kaya sa tinik sumasabit!" Hindi ko alam kung ano ang kinagagalit niya sakin!"Iba tayo nang pinagdaanan kaya hindi pareho ang ating pananaw sa buhay." sagot ko dito. Namula ito ng husto at kinuha ang hawak na frapp ng kaibigan niya at isinaboy sakin. Umawang ang labi ko at malakas na napasinghap. Tiningnan ang sariling basang basa at lagkit sa pagkakabuhos niya sakin. "Ikaw 'yung binabalik balikan ni Joel sa club! Kasi magaling kang mang-uto! Malandi ka talaga! Kinasusuklaman kita!" hinila niya ang buhok ko at napasubsob ako sa sahig. Napaigik ako sa sakit, ramdam na ramdam ko iyon. "Sabunutan mo pa!" "Hubaran mo!"Patuloy niya akong sinasabanutan, kinakalmot at sinasampal. Gumanti ako pero hinawakan ng mga kasama niya ang kamay at paa ko. "Tama na!!" I cried. Halo halong sigawan at tawanan hanggang sa hindi ko na maintindihan ang lahat. Ang bawat detalye ng nangyari ay napaka labo para sakin. Kasing bilis ng hangin ang nangyari. Pinatawag kami sa Descipline Office ng Principal dahil doon. Naputol ang urgent meeting dahil sa eksena. "Naiintindihan ko na may estudyanteng nag eextra job para makapag aral." Striktang pangaral sa amin. Kahit yung trabaho ko, kalat na kalat na. Sa harapan ko si Mia umiiyak at hindi makatingin sa akin. "Pero hindi ko itotolerate ang inasal mo miss Quizumbing! You're suspended for one week at kailangan kong kausapin ang guidance mo.""M-Ma'am. N-No. They'll be furious.""Lesson learned Miss Quizumbing. Pag isipan mo bago gawin." Hindi na ako nagpagamot sa clinic. Pakiramdam ko, ang malas ko ngayong araw na'to. Hindi nga lahat ng sikreto, matatago habang buhay. Pinagtitinginan ako kanina ng lumabas ng school. Inayawan ko ang pag gamot kanina sakin sa clinic dahil gusto ko nang umalis. Magagamot ko naman ang kalmot sa braso ko at dugo sa gilid ng aking labi dahil sa pagkakasampal. Ang aking buhok ay magulo rin. Ramdam' ko parin ang gutom habang nakasakay sa jeep. Tulala lang ako habang nakatingin ang iba sakin at ang iba walang pake. Tumigil ang jeep sa palengke at lalakad pa'ko patungong hospital. May nadaanan akong mga pulubi sa daan at nakalahad ang kamay sa mga dumadaan. My heart clenched. Kung tutuusin,l ay mas swerte ako kaysa sa kanila. Hinugot ko ang buong two hundred pesos na buo sa aking bulsa. Wala na akong barya.Makakakuha naman ako ng pera mamaya kay inay dahil sa kanya ko iniwan. Kahit gutom ako, pinili kong ibigay iyon sa ale na may dalawang anak. "Salamat h-hija. Salamat."Ngumiti ako ng marahan. "May pambili na po kayo ng pagkain. Bili na po kayo ale," ngiting sabi ko. Tumango ito ng mabilis at hinila ang dalawang anak. Nakaramdam ako ng guwang na makita silang masaya sa konting halagang binigay ko. Sinundan ko sila ng tingin hanggang sa nawala sila sa dagat na tao. Hindi sadyang dumapo ang aking mga mata sa lalaking hindi ko inaasahan. Nag iinspeksyon ang mga mata nitong nakatitig sa aking braso at labi. Sa kanyang suot ay mukhang kagagaling niyang opisina. Sinarado niya ang pintuan ng sasakyan kaya natauhan ako. Gusto ko na sanang umalis pero hinawakan niya ang aking braso. "Anong nangyari sayo?" mataman niyang tanong. Magaan ang hawak niya sakin. "W-Wala sir Frosto."Pumikit ito ng mariin. "Why are you here?" tanong nito. "A-Ang inay na confined d-dito."Nangunot ang noo niya. Ngumiti ako at nahiya lalo na nang tumunog ang aking tiyan. Umigting ang panga ni Frosto. "Come with me.Gagamutin kita at may restaurant malapit-""H-Hindi na po s-sir.""Come on, hindi ako masamang tao and you know that.Hindi ako nangangagat." pilyong anito sakin. Napapikit ako ng mariin at naramdaman ang init ng pisngi. Unti unti akong tumango sa kanya. Iba ang pakiramdam ko sa loob ng kotse niya. Magara iyon at lalaking lalaki ang dating. "Napaaway ka,'' puna niya. Huminga ako ng malalim at tumango.
"S-Sa eskuwela.""Hmmm," madilim ang titig niya sa daan. "Hindi dapat ganyan. Binubully ka?"Natanto ko na sa kambal, siya ang medyo talkative at pilyo rin. Iba si Faustino na maangas at seryoso. "H-Hindi naman gaano.Hindi lang nila maintindihan ang estado ko sa buhay. Hindi naman kasi tayo pare parehong lahat."Tahimik siya tila nahulog sa malalim na pag iisip. "You're one of a kind. Dammit," he hissed. Umawang ang labi kong nakatitig sa kanya at hindi siya maintindihan. Sa huli, ngumiti ako ng mapait dahil kahit papaano, may tao akong mapagsabihan.
Nakatulala parin ako dahil hindi mawaglit ang mga nangyari kagabi,o kanina. Halos tatlong oras lang naitulog ko dito sa hospital. At tama ako kasi wala na si tatay ng ihatid ako dito ni Faustino. "Ava kumain kana." si inay habang kumakain ng dala kong jolibee. "Ang dami mong dala! Marami kang pera?"Antok akong umayos ng upo sa tabi niya at nag unat.
"Oh! Shit!" bigla kong naipagtabi ang mga hita dahil nakalimutan kong kagabi ko,binigay ng tuluyan ang sarili kay Faustino! Padarag ni inay na nilapag ang burger na kinakain at tinapunan ako ng nag aakusang tingin. "Binigay mo?" May bahid ng galit at lungkot ang boses niya. Napakurap kurap ako at napalunok bago umiwas. "Nay-""Kaya ka maraming pera at pagkain?" akusa nito ulit sakin. May guwang sa aking dibdib dahil wala akong tinatago sa inay. Halos lahat ay alam niya. "Opo," mahinang sagot ko. Umiwas siya at matagal natahimik bago nagsalita ulit. "Walang sabit ba?" Kumalabog ang dibdib ko. Hindi magawang sumagot. "Ava tinatanong kita kung mag sabit ba?!" halos paluin ako nito sa ulo ng burger na hawak. "I-Ikakasal na p-po-"Tuluyan na ngang napalo sa ulo ko ang burger. "Ba't mo inulit ang kasalanan ko?!" sigaw nito sakin. "Nay, para 'to sayo. Tsaka hanggang doon lang naman iyon nay.""Siguraduhin mo Ava. Wag' na wag' mong uulitin ang nagawa ko noon dahil tingnan mo ang karmang tinatamasa ko ngayon!"Kinabahan ako sa hindi malamang dahilan. Tumatak ang mga sinabi ni inay sakin. Siguro, tama na ito. Tapos na iyong gabing binigay ko ang sarili sa kanya. "Ms. Pojas! Mukhang lutang ka 'ata at pagod sa klase ko?" naalimpungatan ako dahil sa sigaw sakin ng aming guro. "Sorry po ma'am." Nagtawanan ang mga classmates ko at nagbulong bulungan. "Puyat siguro dahil pokpok iyan sa gabi!" bulong ng malapit na kaklase ko sakin pero rinig ko naman. "Yan' rin balita ko 'e. Extra job daw niya iyan para makapag aral." "Ma'am! Puyat siya dahil sa club yan nagtatrabaho!" sigaw ng lalaki kong kaklase na ikinamilog ng mga mata ko. Sipulan ang aking narinig at tawa. Nakaramdam ako ng kaba pero nilabanan ko iyon. Hindi ko habambuhay maitatago iyon. Kahit na nakasuot ako ng maskara ay halata parin ang aking katawan na ako iyon. Maraming pumapasok sa club kaya imposibleng hindi ako mamukhaan. "Kadiri!""Kita niyo? Hindi lahat ng maganda at mahinhin ay berhen! May tinatagong baho yan!" "Tahimik!!" Sigaw ng aming guro na nagpatahimik sa kanila. "Miss Pojas. Please solve this problem on the board now!" Napalunok ako lalo na ng makita ang nang uuyam na titig ng mga kaklase ko. Nakataas rin ang kilay ni Miss Sacdalan sakin. I solved it properly. Alam ko naman ito. Tahimik ko iyong sinagutan at binigay ang chalk sa guro ng matapos yun. Tahimik ang mga kaklase ko dahil alam kong tama ang mga sagot ko. "V-Very g-good!" Pumalakpak pa si ma'am Sacdalan. "Salamat po." Tahimik akong bumalik sa aking upuan. Ang mga ekspresyon ng mga kaklase ko ay halo halo. May nakita akong napapatingin sakin , namamangha, naiinis, at natutulala. Noon, ayos sa akin ang trabaho ko dahil ang nasa isip ko lang ay ang gagastusin namin sa pang araw araw at para sa pag aaral ko. Ngayon, parang gusto ko na nang maayos na trabaho. Ang dating isipan ko na lutang noon at walang pakealam ay nagkaroon na nang laman at pakiramdam. Unti unti akong nako conscious. Unti unti kong naramdaman na may mali. Hindi ko hiniling na maging perpekto ang buhay ko kundi hiniling na maging katulad ng mga dalagang nakikita ko. Masaya sila, nakikipagtawanan, maraming kaibigan. Habang ako, pinili kong dumistansya dahil alam kong hindi pangkaraniwan ang trabaho ko. Hindi ko alam na baka, isa sa mga guro o studyante dito ay nakapasok na sa club kung saan ako nagtatrabaho. Habang patagal ng patagal, lumiliit ang aking mundo. Dahil sa hindi ako nakapag lunch kaninang lunchbreak, nagdesisyon akong pumunta sa canteen para bumili ng pagkain. Lahat ay walang klase sa last period dahil sa urgent meeting kaya maraming studyanteng naglalabas masok sa eskwelahan. Niyakap ko ng mabuti ang lumang libro patungo sa canteen. Halos sapuin ko ang tiyan dahil sa gutom. Nasanay akong magtipid pero kanina hindi talaga ako nakakain dahil sa maraming inuutos sakin ang guro namin. Nakalinya ang mga bumili kaya nakilinya ako. Nasa pangatlo na ako nang itulak ako bigla. "Umatras ka." asik sakin ng isa sa mga kaklase ko. Nakita ko ang mga kasama niya na nakaupo , nandito rin pala sila sa canteen. "Nauna akong pumila dito." sagot ko, walang oras para sa bagay na ito. "Are you mocking on me?" maarteng asik nito ulit at inikot ang mga mata sabay tulak ulit sakin. Imbes na umawat ang iba, ay pinagtawanan pa ako. "Hindi ako kasi ang naunang-""Sabi ko umatras ka kaya atras! I don't care kung ikaw ang nauna! You slut!" sigaw nito sakin na ikinainit ng pisngi ko sa tumutubong galit. "Woah! Get a grip Mia. Sinong slut ba?" Sabi ng isa ,galing sa mesang inuupuan nila. Mia girl smirked.
"Siya," dinuro niya ako.
"Ayaw akong paunahin. Kung makaasta dito kung sinong malinis. Nakakadiri ka girl. Sadyang marami talagang mga babaeng walang wala kaya sa tinik sumasabit!" Hindi ko alam kung ano ang kinagagalit niya sakin!"Iba tayo nang pinagdaanan kaya hindi pareho ang ating pananaw sa buhay." sagot ko dito. Namula ito ng husto at kinuha ang hawak na frapp ng kaibigan niya at isinaboy sakin. Umawang ang labi ko at malakas na napasinghap. Tiningnan ang sariling basang basa at lagkit sa pagkakabuhos niya sakin. "Ikaw 'yung binabalik balikan ni Joel sa club! Kasi magaling kang mang-uto! Malandi ka talaga! Kinasusuklaman kita!" hinila niya ang buhok ko at napasubsob ako sa sahig. Napaigik ako sa sakit, ramdam na ramdam ko iyon. "Sabunutan mo pa!" "Hubaran mo!"Patuloy niya akong sinasabanutan, kinakalmot at sinasampal. Gumanti ako pero hinawakan ng mga kasama niya ang kamay at paa ko. "Tama na!!" I cried. Halo halong sigawan at tawanan hanggang sa hindi ko na maintindihan ang lahat. Ang bawat detalye ng nangyari ay napaka labo para sakin. Kasing bilis ng hangin ang nangyari. Pinatawag kami sa Descipline Office ng Principal dahil doon. Naputol ang urgent meeting dahil sa eksena. "Naiintindihan ko na may estudyanteng nag eextra job para makapag aral." Striktang pangaral sa amin. Kahit yung trabaho ko, kalat na kalat na. Sa harapan ko si Mia umiiyak at hindi makatingin sa akin. "Pero hindi ko itotolerate ang inasal mo miss Quizumbing! You're suspended for one week at kailangan kong kausapin ang guidance mo.""M-Ma'am. N-No. They'll be furious.""Lesson learned Miss Quizumbing. Pag isipan mo bago gawin." Hindi na ako nagpagamot sa clinic. Pakiramdam ko, ang malas ko ngayong araw na'to. Hindi nga lahat ng sikreto, matatago habang buhay. Pinagtitinginan ako kanina ng lumabas ng school. Inayawan ko ang pag gamot kanina sakin sa clinic dahil gusto ko nang umalis. Magagamot ko naman ang kalmot sa braso ko at dugo sa gilid ng aking labi dahil sa pagkakasampal. Ang aking buhok ay magulo rin. Ramdam' ko parin ang gutom habang nakasakay sa jeep. Tulala lang ako habang nakatingin ang iba sakin at ang iba walang pake. Tumigil ang jeep sa palengke at lalakad pa'ko patungong hospital. May nadaanan akong mga pulubi sa daan at nakalahad ang kamay sa mga dumadaan. My heart clenched. Kung tutuusin,l ay mas swerte ako kaysa sa kanila. Hinugot ko ang buong two hundred pesos na buo sa aking bulsa. Wala na akong barya.Makakakuha naman ako ng pera mamaya kay inay dahil sa kanya ko iniwan. Kahit gutom ako, pinili kong ibigay iyon sa ale na may dalawang anak. "Salamat h-hija. Salamat."Ngumiti ako ng marahan. "May pambili na po kayo ng pagkain. Bili na po kayo ale," ngiting sabi ko. Tumango ito ng mabilis at hinila ang dalawang anak. Nakaramdam ako ng guwang na makita silang masaya sa konting halagang binigay ko. Sinundan ko sila ng tingin hanggang sa nawala sila sa dagat na tao. Hindi sadyang dumapo ang aking mga mata sa lalaking hindi ko inaasahan. Nag iinspeksyon ang mga mata nitong nakatitig sa aking braso at labi. Sa kanyang suot ay mukhang kagagaling niyang opisina. Sinarado niya ang pintuan ng sasakyan kaya natauhan ako. Gusto ko na sanang umalis pero hinawakan niya ang aking braso. "Anong nangyari sayo?" mataman niyang tanong. Magaan ang hawak niya sakin. "W-Wala sir Frosto."Pumikit ito ng mariin. "Why are you here?" tanong nito. "A-Ang inay na confined d-dito."Nangunot ang noo niya. Ngumiti ako at nahiya lalo na nang tumunog ang aking tiyan. Umigting ang panga ni Frosto. "Come with me.Gagamutin kita at may restaurant malapit-""H-Hindi na po s-sir.""Come on, hindi ako masamang tao and you know that.Hindi ako nangangagat." pilyong anito sakin. Napapikit ako ng mariin at naramdaman ang init ng pisngi. Unti unti akong tumango sa kanya. Iba ang pakiramdam ko sa loob ng kotse niya. Magara iyon at lalaking lalaki ang dating. "Napaaway ka,'' puna niya. Huminga ako ng malalim at tumango.
"S-Sa eskuwela.""Hmmm," madilim ang titig niya sa daan. "Hindi dapat ganyan. Binubully ka?"Natanto ko na sa kambal, siya ang medyo talkative at pilyo rin. Iba si Faustino na maangas at seryoso. "H-Hindi naman gaano.Hindi lang nila maintindihan ang estado ko sa buhay. Hindi naman kasi tayo pare parehong lahat."Tahimik siya tila nahulog sa malalim na pag iisip. "You're one of a kind. Dammit," he hissed. Umawang ang labi kong nakatitig sa kanya at hindi siya maintindihan. Sa huli, ngumiti ako ng mapait dahil kahit papaano, may tao akong mapagsabihan.
Bạn đang đọc truyện trên: ZingTruyen.Store