La Carlota 1 Reaching The Sun
CHAPTER TEN
INDEED that Playa Azure is one of the best place in La Carlota. Ang nakakamanghang tanawin ay ang malawak na dagat at ang nagkikislapang buhangin dahil sa sikat ng araw.Maaga pa kaya wala masyadong guest. Bago sila magpunta sa cottage na napili ni Grego ay pumasok muna sila sa souvenir shop na may tinda rin na damit pang swimming.Grego waited for her until she chose the black rash guard na may katernong floral shorts. Medyo maiksi 'yon sa kanya pero 'yon na lang ang available. Pumili rin siya ng t-shirt na may tatak ng pangalan ng beach resort bilang pamalit sa nasirang school uniform.He was the one who paid. Nakangiti ng malapad ang babae sa counter. Pareho ng halos lahat ng staff sa tuwing may mga bisita."Hijo, you're here!" A woman who's wearing mustard summer dress approached Grego.Nag beso ito na madalas niya lang makita na gesture ng mga mayayaman."Yes, Tita.""Nabanggit nga sa akin ni Solaris kagabi na magpupunta kayo rito. How's your mom?""She's fine. They will be out of the country next week.""Oh well, I will invite Fauna here this weekend. We need some time to catch up."Grego then glance at her. Sumunod ang tingin ng Ginang sa kanya."By the way, Tita, I am with Charlotta Ciervo," he introduced her.The woman slightly pulled down her big sunglasses to have a clear view of her. Tapos ay ibinalik din sa mga mata na para bang may nakakapuwing."Magandang araw po, Ma'am," magalang na bati niya."Right. From Sitio Verde?""Opo."Umismid ito. Hindi man sabihin ay ramdam niya ang disgusto. Tinatakpan lamang ng bagay na nagtatakip sa mga mata nito."Oh, is that okay with your mom, hijo? That you are friends with her?""My mom knows her.""I see. As much as I can, I won't allow Solaris to be friends with..." hindi na nito itinuloy ang sasabihin. "Anyway, enjoy your stay here. I heard that you'll be with Yusef and Chantria? Where are they?""Nasa escuelahan pa, Tita. Susunod sila rito."Tumango naman ang Ginang at umalis na. Sinundan niya ng tingin at nakita na binati rin ito ng mga staffs na naroon."Sorry about that," Grego said."Ayos lang."He stared at her for a long moment. Nang pinanatili niya ang ngiti, sumuko rin ito. Nagpunta sila sa cottage na mas malaki kumpara sa nirentahan nila noong unang punta roon.This time, it's a Nipa Hut stype. There's a glass wall and white curtains that served as the door. Behind is a twin large bed. Another room at the corner, probably the restroom. Sa harap naman kung saan tanaw ang asul na dagat ay ang mahabang lamesa at upuan na aabot hanggang sa sampung tao."Yusef was the one who booked this one. They have plan to spend the night here."Overnight? Sa Playa Azure? Parang masaya 'yon!"Talaga? Sino ang iba nilang kasama?""Some of our friends will be here too.""How about you?"Umupo siya sa isa sa mga ratan na upuan. Dahil nasisilaw sa matinding sikat ng araw, tinalikuran niya ang magandang tanawin at hinarap si Grego na nakasandal sa salamin na dingding."Uuwi ako pagkahatid ko sayo.""Hindi ka mag-o-over night dito?"He took a few steps until he reached the chair next to her. He sat on it with a wide legs.Ibinaba niya ang tingin at nakita na halos magtama ang mga sapatos nila. Her feet is in between his."Hindi.""Bakit hindi? Kasama mo naman ang mga kaibigan mo dito.""Wala ka naman," he said as if that's the only reason why he won't do overnight.Itinago niya ang ngiti. Iniwas niya ang tingin nang titigan siya ni Grego. Hindi niya kakayanin na malaman nitong natutuwa siya sa dahilan nito.If only she could stay tonight, she would! Hindi niya pa nararanasan ang mag overnight kasama ang mga kaklase o kaibigan. Mga bagay na masayang gawin sana.Kung magpapaalam ba siya sa lola Salma niya, papayagan kaya siya?"Paano kapag pwede akong mag overnight?"Grego pursed his lips. He didn't speak, so she continued."Kapag nagpaalam ako kay lola, baka payagan niya ako? Basta kayo nila Chantria ang kasama ko.""Gusto mo ba talaga?"Charlotta nods her head with a smile. "Oo. Gusto kong maranasan ang mag overnight kasama ang mga kaibigan ko."Grego took a breath. Umayos ito ng upo at para bang hindi komportable sa kung ano.She placed her hand on his thigh to get his attention again.Bumaba ang tingin nito sa kamay niyang nasa hita. At nang mag angat ulit ng tingin sa kanya, namumungay na ang mga mata."Pwede bang umuwi muna ako para makapagpaalam kay lola?"Grego massaged the bridge of his nose as if something is really stressing him out. He sighed again."Sasamahan kita sa inyo."Kulang nalang ay mapa-atras si Charlotta o kaya'y mapatayo mula sa inuupuan. Umawang ang labi niya at gustong mag protesta ngunit walang lumalabas na salita."Responsibilidad kita, Charlotta. Gusto kong mapanatag ang lola mo habang wala ka buong gabi.""Uhh, Grego...""Let's go?"Ang ngiti niya ay unti-unting sumilay. Tumayo siya at desidido na magpaalam sa lola niya. Sana lang ay pumayag.Grego changed his uniform first. They went back to his car after. Bago sila umalis ay tinawagan nito si Chantria upang ipaalam ang plano nila. The line was connected to the speaker of the car that she can also hear the conversation."Really? Then tell her to bring extra clothes. Kasi di ba, magtatrabaho siya sa azucarera kinabukasan? O kaya ay wag mo na siyang pagtrabahuin, Grego. Do'n na lang siya sa amin!""I still need to ask her if what are her plans for tomorrow," then Grego glanced at her."Uh, may trabaho kami bukas kaya hindi kami pwedeng manatili pa ng Sabado, Chantria.""Let Grego work for both of you. Ano ba 'yan! Para naman kayong mag asawa! Dapat talaga sabay magpunta sa azucarera? Hindi pwedeng maiwan 'yong isa?"Chantria kept on ranting.Samantalang hindi na nakapagsalita si Charlotta dahil sa lahat ay may katangi-tangi na tumatak sa isipan niya.Para raw silang mag asawa ni Grego? Bakit nito nasabi 'yon? Gano'n ba talaga? Sobra na ba silang close? At hindi na nila napapansin 'yon?"Paano pala 'yan kapag nag overnight si Charlotta? Sino ang katabi niyang matulog?" tanong ni Yusef na may halong tila malisya."Basta si Yusef ang katabi ko!" si Chantria. "The other bed is for Chartlotta and Grego! That's a large bed, so it will be fine!"Nagkatinginan sila ni Grego.Ibig sabihin si Yusef at Chantria lang ang mag overnight? Hindi ang ibang kaibigan ng mga ito?"I will just book a hotel room for-""For you and Charlotta, Grego?! Grabe! Magsosolo pa kayo? May balak ka yata eh?"Tumawa si Grego at umiling. "Anong akala mo sa akin, Chantria?""We know you enough. Dami mong babae! Siyempre, imposibleng hindi nakaligtas sa 'yo ang mga 'yon. Siguradong may nangyari na sa inyo-" naputol ang tawag dahil pinatay ni Grego.She could only imagine Chantria being so annoyed because she was cut off.Pinaandar ni Grego ang sasakyan paalis sa Playa Azure at panay parin ang tawag ni Chantria."Sagutin ko?" paalam niya kay Grego dahil halatang wala itong balak kausapin ulit ang kaibigan."Ikaw ang bahala."Charlotta answered the call."Joke lang 'yon, Charlotta, ha? Tungkol sa huli kong sinabi," humagikhik ito. "Baka awayin mo si Grego, e.""Ah, hindi. Hindi ko siya aawayin."Iwinaglit niya na nga sa isip niya ang tungkol sa bagay na 'yon dahil ayaw niyang isipin na ginagawa 'yon in Grego sa mga naging girlfriend nito. Ibig sabihin ay may karanasan na talaga ito? Nakahalik na at higit pa roon ang nagawa?"Okay. Sana payagan ka ni lola Salma para masaya!""Oo nga. Sana. Tatawag na lang ulit si Grego kapag may sagot na si lola."They are both silent when the call has ended. Nagsalita lang ulit si Grego nang madaan sila sa palengke."Wala ba tayong bibilhin para sa lola mo?"Tumingin siya sa labas at nakita ang hilera ng nagtitinda ng prutas. Iyon lang ang naiisip niyang ipasalubong."Mga prutas na lang siguro."Medyo umandar ang sasakyan hanggang sa natapat sa bangketa ng iba't-ibang klase ng prutas. Ang salamin na bintana sa gilid niya unti-unting bumukas."Ale, pabili po ng apple, orange at ubas."Sumilip ang ale na nagtitinda sa loob ng sasakyan at nagmadali sa pagkuha ng mga prutas nang makita kung sino ang kasama niya."Eto na," inabot sa kanya ang plastic. Sabay silip ulit sa loob.Si Grego ang nag abot ng malutong na five hundred pesos. Nang masuklian ay sumara ulit ang bintana at umandar ang sasakyan ng mabagal."Anything else?"Iiling na sana si Charlotta nang biglang maalala na magtuturo siya sa mga bata mamayang ala una nang tanghali!"Uh, hindi ko pala nasabi sayo na magtuturo muna ako sa mga bata. Nawala kasi sa isip ko.""Ayos lang. May kailangan ka bang bilhin para sa kanila?"Sinulyapan siya nito bago muling ibinalik ang mga mata sa daan.Nahagip niya ang tindahan ng mga chichiya at kendi sa harap. Itinuro niya 'yon at kaagad naman nakuha ni Grego ang ibig niyang sabihin."Candies or cookies. Iyon nalang ang ibibigay ko sa kanila."Si Grego ang bumaba para bumili. Masaya itong kinausap ng nagtitinda. His family is really known in La Carlota. At dahil kilalang mababait ang mga Almendarez, mabait din sa mga ito ang tao.After one hour, Grego parked the car at the side of the road of the forest. Lumabas ito sa sasakyan at umikot papunta sa gawi niya upang buksan ang pinto sa gilid niya.Sasama talaga si Grego hanggang Sitio Verde? Mahabang lakaran 'yon. At bukod doon, iyon ang unang araw na may mayamang taga La Carlota ang bibisita sa sitio. Tiyak na mamamangha ang mga tao.Alas onse pasado ay nag umpisa na silang maglakad sa loob ng gubat. Grego was the one who's holding the plastic of fruits, cookies, candies and bottled water for them. Nasa balikat niya naman ang bag niya at yakap ang mga aklat.Sa ilalim ng lilim ng mga puno, may mga tusok ng sinag ng araw na sumisiksik sa mga sanga at dahon pababa sa lupa. Ang mga huni ng ibon at mga kuliglig ay ang ingay sa paligid."Hindi ka talaga pwedeng gabihin sa paglalakad sa lugar na ito. Delikado.""Oo. Kaya hindi rin ako nagpapagabi.""Wala bang ibang tao na nagpupunta rito? Lahat ba ay mga taga Sitio Verde lang?"Minsan, may mga nakikita siyang ibang tao na hindi taga sitio. Marahil ay nangunguha ng mga kahoy o kaya ay nanghuhuli ng mga hayop o ibon."Mayroon. May nakikita ako minsan."Napatingin ito sa kanya sa kabila nang paglalakad nila. Para bang naalarma o ano."What do you mean? People outside the sitio?""Oo. Minsan umaga o kaya kapag uuwi ako sa hapon, narito sila. Naglalakad-lakad. Mga lalaki ang karamihan.""Hindi ka naman nila..." he trailed off. "Nakikita ka ba nila kapag dumadaan ka?""Nakikita nila ako at binabati rin. Mabait naman sila kaya hindi ako kinakabahan."Nang makalabas sa gubat ay paakyat naman ang daan na tatahakin. Mula roon ay tanaw niya na ang mga kabahayan sa Sitio Verde. May mga kahoy at lubid na pwedeng hawakan kapag mahirap ang daan. Iyon din ang nag silbing baybay papunta sa sitio.When Charlotta took a glance at Grego, she already saw some sweats on his forehead and the wet part of his chest. Pinagpapawisan din naman siya pero sanay na siya sa paglalakad."Magpahinga muna tayo," aya niya rito at naglakad papunta sa lilim ng puno.Gano'n din naman ang ginagawa niya. Bago akyatin ang daan, magpapahinga muna siya saglit para dere-deretso ang lakad niya pataas.Grego handed her the bottled water. Kinuha niya 'yon at binuksan para maka-inom. Ibinalik niya rito pagkatapos. When he opened the lid, then drink the water, she bite the inside of her cheek.Did they do it again? The indirect kiss through drinking the same bottle of water?Pagkatapos ng kalahating oras na paglalakad, nakarating din sila sa sitio. Humampas ang magpreskong hangin kaya kaagad na humupa ang pagod niya.Grego is looking down where they came from. Tanging mga puno na lang ang makikita mula sa tuktok. Kung titignan ay para bang walang daan doon papunta sa patag."Ate Charlotta!" si Yen-yen ang sumalubong sa kanya. "Handa na kami sa pag-aaral mamaya! Naligo na kami at kumain!""Mabuti kung gano'n, Yen-yen. May pasalubong ako sa inyo."Tumalon sa tuwa ang paslit. Pagkatapos ay kay Grego naman itinuon ang atensyon."Hello, Kuya! Sino ka po?""Uh, Yen-yen, si Grego nga pala.""Boypren mo, ate Charlotta?""Oo," sagot ni Grego.Nanlalaki ang mga mata niya. Ano? Boyfriend niya si Grego?Tumili si Yen-yen at tinakpan ang mukha gamit ang mga kamay. Daig pa siya kapag kinikilig!"Joke lang 'yon, Yen-yen." Kinakabahan na tumawa siya."Bagay kayo, ate! Maganda at gwapo!"Tumakbo palayo si Yen-yen at parang alam niya na ang gagawin. Baka ipagkalat na boyfriend niya nga si Grego!"Bakit mo sinabi 'yon? Naku! Ipagkakalat 'yon ni Yen-yen sa mga taga sitio."Grego laughed heartily. "Boy friend. That's what I meant, Charlotta. Male friend. Magkaibigan tayo, di ba?""A-Akala ko kasi boyfriend. Something romantic."Hindi niya alam kung paano itatago ang kahihiyan. Boyfriend and boy friend, but it sounded the same. Malay niya ba? Advance lang siya mag isip.Humakbang palapit sa kanya si Grego at ang kahihiyan ay napalitan ng kaba nang inilapit nito ang labi sa tenga niya."Bakit? Pwede ka na bang ligawan? Hmm?" he whispered that made her knees tremble.There were no words that came from her mouth. The only thing that she noticed is the way her heart beat harshly again. Aside from the wind blows, there's nothing that matters to her anymore but her heart and Grego Almendarez's question."Dahil kung pwede ka nang ligawan... liligawan kita, Terra Charlotta."She gasped. Ang puso niya ay para bang umaakyat na sa lalamunan niya. At para makahinga ng maayos ay kailangan niya pang lumunok ng dalawang beses."Magpapaalam ako sa lola mo na liligawan kita."Mas lalong naghumerentado ang puso niya. Mahihimatay pa yata siya sa sobrang lakas ng pintig! Kahit na medyo nanginig ang mga tuhod ay nakuha niya parin ngumuso at tignan ng deretso si Grego.His eyes told her that he's really serious. There's no trace of jokes on his face. Lahat ay sigurado at disidido sa gustong gawin na panliligaw.Napakahirap paniwalaan na mauuwi silang dalawa sa isang relasyon na nasa isip niya lang noon.Terra Charlotta, holding her boyfriend's hand, Grego Almendarez, while walking. Nagtatawanan sila at maglalambingan. Ang lahat ng 'yon ay pawang imahinasyon lamang sa kanya. Kaya sinong mag-aakala na magiging totoo ang mga 'yon kalaunan?"Paano kung hindi pa ako pwedeng ligawan?""Maghihintay ako kung kailan pwede."She pouted her lips more. Kulang nalang ay dasalan niya mamaya ang lola Salma niya na payagan sana si Grego na manligaw sa kanya! Gano'n siya kasabik na maging boyfriend ang nag-iisang lalaking pinapangarap niya!Ngunit masaya rin siya na malaman na maghihintay si Grego kung kailan pwede na siyang ligawan. Sana lang ay gawin nga nito 'yon kung sakali."Apo! Nandito ka raw sabi ni Yen-yen. Oh, kasama mo si Grego? Halika kayo! Pumasok kayo rito at mainit ang sikat ng araw diyan!" ang lola niya na kumakaway.Sabay nilang nilingon ang lola Salma niyang halatang nalulugod na naroon siya at kasama niya pa si Grego. Ang paraan ng pag ngisi nito sa kanya ay nanunukso."Pakiramdam ko, papayagan ako ni lola Salma na ligawan ang apo niya," he said confidently.Natawa siya. "Talaga? Tignan natin."Sumunod si Grego sa kanya papunta sa munting tahanan nila.The fact that he walked for an hour with her made her day already. She appreciate his effort. Aside from that, she couldn't explain the joy inside her heart at the thought that he's going to court her anytime soon.Grego Almendarez courting her to be his girlfriend is making her heart beat violently against her ribcage. That's unbelievable. But, there's also possibilities that it could happen if it's really meant to be.
INDEED that Playa Azure is one of the best place in La Carlota. Ang nakakamanghang tanawin ay ang malawak na dagat at ang nagkikislapang buhangin dahil sa sikat ng araw.Maaga pa kaya wala masyadong guest. Bago sila magpunta sa cottage na napili ni Grego ay pumasok muna sila sa souvenir shop na may tinda rin na damit pang swimming.Grego waited for her until she chose the black rash guard na may katernong floral shorts. Medyo maiksi 'yon sa kanya pero 'yon na lang ang available. Pumili rin siya ng t-shirt na may tatak ng pangalan ng beach resort bilang pamalit sa nasirang school uniform.He was the one who paid. Nakangiti ng malapad ang babae sa counter. Pareho ng halos lahat ng staff sa tuwing may mga bisita."Hijo, you're here!" A woman who's wearing mustard summer dress approached Grego.Nag beso ito na madalas niya lang makita na gesture ng mga mayayaman."Yes, Tita.""Nabanggit nga sa akin ni Solaris kagabi na magpupunta kayo rito. How's your mom?""She's fine. They will be out of the country next week.""Oh well, I will invite Fauna here this weekend. We need some time to catch up."Grego then glance at her. Sumunod ang tingin ng Ginang sa kanya."By the way, Tita, I am with Charlotta Ciervo," he introduced her.The woman slightly pulled down her big sunglasses to have a clear view of her. Tapos ay ibinalik din sa mga mata na para bang may nakakapuwing."Magandang araw po, Ma'am," magalang na bati niya."Right. From Sitio Verde?""Opo."Umismid ito. Hindi man sabihin ay ramdam niya ang disgusto. Tinatakpan lamang ng bagay na nagtatakip sa mga mata nito."Oh, is that okay with your mom, hijo? That you are friends with her?""My mom knows her.""I see. As much as I can, I won't allow Solaris to be friends with..." hindi na nito itinuloy ang sasabihin. "Anyway, enjoy your stay here. I heard that you'll be with Yusef and Chantria? Where are they?""Nasa escuelahan pa, Tita. Susunod sila rito."Tumango naman ang Ginang at umalis na. Sinundan niya ng tingin at nakita na binati rin ito ng mga staffs na naroon."Sorry about that," Grego said."Ayos lang."He stared at her for a long moment. Nang pinanatili niya ang ngiti, sumuko rin ito. Nagpunta sila sa cottage na mas malaki kumpara sa nirentahan nila noong unang punta roon.This time, it's a Nipa Hut stype. There's a glass wall and white curtains that served as the door. Behind is a twin large bed. Another room at the corner, probably the restroom. Sa harap naman kung saan tanaw ang asul na dagat ay ang mahabang lamesa at upuan na aabot hanggang sa sampung tao."Yusef was the one who booked this one. They have plan to spend the night here."Overnight? Sa Playa Azure? Parang masaya 'yon!"Talaga? Sino ang iba nilang kasama?""Some of our friends will be here too.""How about you?"Umupo siya sa isa sa mga ratan na upuan. Dahil nasisilaw sa matinding sikat ng araw, tinalikuran niya ang magandang tanawin at hinarap si Grego na nakasandal sa salamin na dingding."Uuwi ako pagkahatid ko sayo.""Hindi ka mag-o-over night dito?"He took a few steps until he reached the chair next to her. He sat on it with a wide legs.Ibinaba niya ang tingin at nakita na halos magtama ang mga sapatos nila. Her feet is in between his."Hindi.""Bakit hindi? Kasama mo naman ang mga kaibigan mo dito.""Wala ka naman," he said as if that's the only reason why he won't do overnight.Itinago niya ang ngiti. Iniwas niya ang tingin nang titigan siya ni Grego. Hindi niya kakayanin na malaman nitong natutuwa siya sa dahilan nito.If only she could stay tonight, she would! Hindi niya pa nararanasan ang mag overnight kasama ang mga kaklase o kaibigan. Mga bagay na masayang gawin sana.Kung magpapaalam ba siya sa lola Salma niya, papayagan kaya siya?"Paano kapag pwede akong mag overnight?"Grego pursed his lips. He didn't speak, so she continued."Kapag nagpaalam ako kay lola, baka payagan niya ako? Basta kayo nila Chantria ang kasama ko.""Gusto mo ba talaga?"Charlotta nods her head with a smile. "Oo. Gusto kong maranasan ang mag overnight kasama ang mga kaibigan ko."Grego took a breath. Umayos ito ng upo at para bang hindi komportable sa kung ano.She placed her hand on his thigh to get his attention again.Bumaba ang tingin nito sa kamay niyang nasa hita. At nang mag angat ulit ng tingin sa kanya, namumungay na ang mga mata."Pwede bang umuwi muna ako para makapagpaalam kay lola?"Grego massaged the bridge of his nose as if something is really stressing him out. He sighed again."Sasamahan kita sa inyo."Kulang nalang ay mapa-atras si Charlotta o kaya'y mapatayo mula sa inuupuan. Umawang ang labi niya at gustong mag protesta ngunit walang lumalabas na salita."Responsibilidad kita, Charlotta. Gusto kong mapanatag ang lola mo habang wala ka buong gabi.""Uhh, Grego...""Let's go?"Ang ngiti niya ay unti-unting sumilay. Tumayo siya at desidido na magpaalam sa lola niya. Sana lang ay pumayag.Grego changed his uniform first. They went back to his car after. Bago sila umalis ay tinawagan nito si Chantria upang ipaalam ang plano nila. The line was connected to the speaker of the car that she can also hear the conversation."Really? Then tell her to bring extra clothes. Kasi di ba, magtatrabaho siya sa azucarera kinabukasan? O kaya ay wag mo na siyang pagtrabahuin, Grego. Do'n na lang siya sa amin!""I still need to ask her if what are her plans for tomorrow," then Grego glanced at her."Uh, may trabaho kami bukas kaya hindi kami pwedeng manatili pa ng Sabado, Chantria.""Let Grego work for both of you. Ano ba 'yan! Para naman kayong mag asawa! Dapat talaga sabay magpunta sa azucarera? Hindi pwedeng maiwan 'yong isa?"Chantria kept on ranting.Samantalang hindi na nakapagsalita si Charlotta dahil sa lahat ay may katangi-tangi na tumatak sa isipan niya.Para raw silang mag asawa ni Grego? Bakit nito nasabi 'yon? Gano'n ba talaga? Sobra na ba silang close? At hindi na nila napapansin 'yon?"Paano pala 'yan kapag nag overnight si Charlotta? Sino ang katabi niyang matulog?" tanong ni Yusef na may halong tila malisya."Basta si Yusef ang katabi ko!" si Chantria. "The other bed is for Chartlotta and Grego! That's a large bed, so it will be fine!"Nagkatinginan sila ni Grego.Ibig sabihin si Yusef at Chantria lang ang mag overnight? Hindi ang ibang kaibigan ng mga ito?"I will just book a hotel room for-""For you and Charlotta, Grego?! Grabe! Magsosolo pa kayo? May balak ka yata eh?"Tumawa si Grego at umiling. "Anong akala mo sa akin, Chantria?""We know you enough. Dami mong babae! Siyempre, imposibleng hindi nakaligtas sa 'yo ang mga 'yon. Siguradong may nangyari na sa inyo-" naputol ang tawag dahil pinatay ni Grego.She could only imagine Chantria being so annoyed because she was cut off.Pinaandar ni Grego ang sasakyan paalis sa Playa Azure at panay parin ang tawag ni Chantria."Sagutin ko?" paalam niya kay Grego dahil halatang wala itong balak kausapin ulit ang kaibigan."Ikaw ang bahala."Charlotta answered the call."Joke lang 'yon, Charlotta, ha? Tungkol sa huli kong sinabi," humagikhik ito. "Baka awayin mo si Grego, e.""Ah, hindi. Hindi ko siya aawayin."Iwinaglit niya na nga sa isip niya ang tungkol sa bagay na 'yon dahil ayaw niyang isipin na ginagawa 'yon in Grego sa mga naging girlfriend nito. Ibig sabihin ay may karanasan na talaga ito? Nakahalik na at higit pa roon ang nagawa?"Okay. Sana payagan ka ni lola Salma para masaya!""Oo nga. Sana. Tatawag na lang ulit si Grego kapag may sagot na si lola."They are both silent when the call has ended. Nagsalita lang ulit si Grego nang madaan sila sa palengke."Wala ba tayong bibilhin para sa lola mo?"Tumingin siya sa labas at nakita ang hilera ng nagtitinda ng prutas. Iyon lang ang naiisip niyang ipasalubong."Mga prutas na lang siguro."Medyo umandar ang sasakyan hanggang sa natapat sa bangketa ng iba't-ibang klase ng prutas. Ang salamin na bintana sa gilid niya unti-unting bumukas."Ale, pabili po ng apple, orange at ubas."Sumilip ang ale na nagtitinda sa loob ng sasakyan at nagmadali sa pagkuha ng mga prutas nang makita kung sino ang kasama niya."Eto na," inabot sa kanya ang plastic. Sabay silip ulit sa loob.Si Grego ang nag abot ng malutong na five hundred pesos. Nang masuklian ay sumara ulit ang bintana at umandar ang sasakyan ng mabagal."Anything else?"Iiling na sana si Charlotta nang biglang maalala na magtuturo siya sa mga bata mamayang ala una nang tanghali!"Uh, hindi ko pala nasabi sayo na magtuturo muna ako sa mga bata. Nawala kasi sa isip ko.""Ayos lang. May kailangan ka bang bilhin para sa kanila?"Sinulyapan siya nito bago muling ibinalik ang mga mata sa daan.Nahagip niya ang tindahan ng mga chichiya at kendi sa harap. Itinuro niya 'yon at kaagad naman nakuha ni Grego ang ibig niyang sabihin."Candies or cookies. Iyon nalang ang ibibigay ko sa kanila."Si Grego ang bumaba para bumili. Masaya itong kinausap ng nagtitinda. His family is really known in La Carlota. At dahil kilalang mababait ang mga Almendarez, mabait din sa mga ito ang tao.After one hour, Grego parked the car at the side of the road of the forest. Lumabas ito sa sasakyan at umikot papunta sa gawi niya upang buksan ang pinto sa gilid niya.Sasama talaga si Grego hanggang Sitio Verde? Mahabang lakaran 'yon. At bukod doon, iyon ang unang araw na may mayamang taga La Carlota ang bibisita sa sitio. Tiyak na mamamangha ang mga tao.Alas onse pasado ay nag umpisa na silang maglakad sa loob ng gubat. Grego was the one who's holding the plastic of fruits, cookies, candies and bottled water for them. Nasa balikat niya naman ang bag niya at yakap ang mga aklat.Sa ilalim ng lilim ng mga puno, may mga tusok ng sinag ng araw na sumisiksik sa mga sanga at dahon pababa sa lupa. Ang mga huni ng ibon at mga kuliglig ay ang ingay sa paligid."Hindi ka talaga pwedeng gabihin sa paglalakad sa lugar na ito. Delikado.""Oo. Kaya hindi rin ako nagpapagabi.""Wala bang ibang tao na nagpupunta rito? Lahat ba ay mga taga Sitio Verde lang?"Minsan, may mga nakikita siyang ibang tao na hindi taga sitio. Marahil ay nangunguha ng mga kahoy o kaya ay nanghuhuli ng mga hayop o ibon."Mayroon. May nakikita ako minsan."Napatingin ito sa kanya sa kabila nang paglalakad nila. Para bang naalarma o ano."What do you mean? People outside the sitio?""Oo. Minsan umaga o kaya kapag uuwi ako sa hapon, narito sila. Naglalakad-lakad. Mga lalaki ang karamihan.""Hindi ka naman nila..." he trailed off. "Nakikita ka ba nila kapag dumadaan ka?""Nakikita nila ako at binabati rin. Mabait naman sila kaya hindi ako kinakabahan."Nang makalabas sa gubat ay paakyat naman ang daan na tatahakin. Mula roon ay tanaw niya na ang mga kabahayan sa Sitio Verde. May mga kahoy at lubid na pwedeng hawakan kapag mahirap ang daan. Iyon din ang nag silbing baybay papunta sa sitio.When Charlotta took a glance at Grego, she already saw some sweats on his forehead and the wet part of his chest. Pinagpapawisan din naman siya pero sanay na siya sa paglalakad."Magpahinga muna tayo," aya niya rito at naglakad papunta sa lilim ng puno.Gano'n din naman ang ginagawa niya. Bago akyatin ang daan, magpapahinga muna siya saglit para dere-deretso ang lakad niya pataas.Grego handed her the bottled water. Kinuha niya 'yon at binuksan para maka-inom. Ibinalik niya rito pagkatapos. When he opened the lid, then drink the water, she bite the inside of her cheek.Did they do it again? The indirect kiss through drinking the same bottle of water?Pagkatapos ng kalahating oras na paglalakad, nakarating din sila sa sitio. Humampas ang magpreskong hangin kaya kaagad na humupa ang pagod niya.Grego is looking down where they came from. Tanging mga puno na lang ang makikita mula sa tuktok. Kung titignan ay para bang walang daan doon papunta sa patag."Ate Charlotta!" si Yen-yen ang sumalubong sa kanya. "Handa na kami sa pag-aaral mamaya! Naligo na kami at kumain!""Mabuti kung gano'n, Yen-yen. May pasalubong ako sa inyo."Tumalon sa tuwa ang paslit. Pagkatapos ay kay Grego naman itinuon ang atensyon."Hello, Kuya! Sino ka po?""Uh, Yen-yen, si Grego nga pala.""Boypren mo, ate Charlotta?""Oo," sagot ni Grego.Nanlalaki ang mga mata niya. Ano? Boyfriend niya si Grego?Tumili si Yen-yen at tinakpan ang mukha gamit ang mga kamay. Daig pa siya kapag kinikilig!"Joke lang 'yon, Yen-yen." Kinakabahan na tumawa siya."Bagay kayo, ate! Maganda at gwapo!"Tumakbo palayo si Yen-yen at parang alam niya na ang gagawin. Baka ipagkalat na boyfriend niya nga si Grego!"Bakit mo sinabi 'yon? Naku! Ipagkakalat 'yon ni Yen-yen sa mga taga sitio."Grego laughed heartily. "Boy friend. That's what I meant, Charlotta. Male friend. Magkaibigan tayo, di ba?""A-Akala ko kasi boyfriend. Something romantic."Hindi niya alam kung paano itatago ang kahihiyan. Boyfriend and boy friend, but it sounded the same. Malay niya ba? Advance lang siya mag isip.Humakbang palapit sa kanya si Grego at ang kahihiyan ay napalitan ng kaba nang inilapit nito ang labi sa tenga niya."Bakit? Pwede ka na bang ligawan? Hmm?" he whispered that made her knees tremble.There were no words that came from her mouth. The only thing that she noticed is the way her heart beat harshly again. Aside from the wind blows, there's nothing that matters to her anymore but her heart and Grego Almendarez's question."Dahil kung pwede ka nang ligawan... liligawan kita, Terra Charlotta."She gasped. Ang puso niya ay para bang umaakyat na sa lalamunan niya. At para makahinga ng maayos ay kailangan niya pang lumunok ng dalawang beses."Magpapaalam ako sa lola mo na liligawan kita."Mas lalong naghumerentado ang puso niya. Mahihimatay pa yata siya sa sobrang lakas ng pintig! Kahit na medyo nanginig ang mga tuhod ay nakuha niya parin ngumuso at tignan ng deretso si Grego.His eyes told her that he's really serious. There's no trace of jokes on his face. Lahat ay sigurado at disidido sa gustong gawin na panliligaw.Napakahirap paniwalaan na mauuwi silang dalawa sa isang relasyon na nasa isip niya lang noon.Terra Charlotta, holding her boyfriend's hand, Grego Almendarez, while walking. Nagtatawanan sila at maglalambingan. Ang lahat ng 'yon ay pawang imahinasyon lamang sa kanya. Kaya sinong mag-aakala na magiging totoo ang mga 'yon kalaunan?"Paano kung hindi pa ako pwedeng ligawan?""Maghihintay ako kung kailan pwede."She pouted her lips more. Kulang nalang ay dasalan niya mamaya ang lola Salma niya na payagan sana si Grego na manligaw sa kanya! Gano'n siya kasabik na maging boyfriend ang nag-iisang lalaking pinapangarap niya!Ngunit masaya rin siya na malaman na maghihintay si Grego kung kailan pwede na siyang ligawan. Sana lang ay gawin nga nito 'yon kung sakali."Apo! Nandito ka raw sabi ni Yen-yen. Oh, kasama mo si Grego? Halika kayo! Pumasok kayo rito at mainit ang sikat ng araw diyan!" ang lola niya na kumakaway.Sabay nilang nilingon ang lola Salma niyang halatang nalulugod na naroon siya at kasama niya pa si Grego. Ang paraan ng pag ngisi nito sa kanya ay nanunukso."Pakiramdam ko, papayagan ako ni lola Salma na ligawan ang apo niya," he said confidently.Natawa siya. "Talaga? Tignan natin."Sumunod si Grego sa kanya papunta sa munting tahanan nila.The fact that he walked for an hour with her made her day already. She appreciate his effort. Aside from that, she couldn't explain the joy inside her heart at the thought that he's going to court her anytime soon.Grego Almendarez courting her to be his girlfriend is making her heart beat violently against her ribcage. That's unbelievable. But, there's also possibilities that it could happen if it's really meant to be.
Bạn đang đọc truyện trên: ZingTruyen.Store